Zwanger in Togo

Ik kan me niet eens herinneren wanneer ik voor het laatst schreef op de website. De goede voornemens van januari 2014 zijn weer een eind verwaterd helaas. Het probleem is dat ik ver achter ben met alles wat met communicatie te maken heeft. Dat heeft voor een groot deel wel te maken met de ontdekking die we in oktober deden: ik ben weer zwanger!  We zijn er erg blij mee. ‘Nadeel’ is alleen dat mijn energie de laatste 3 maanden op een erg laag peil ligt en ik dus meer en meer achterloop met het ‘to do-lijstje’. Mocht je het via deze weg lezen en niet meer persoonlijk, vergeef me asjeblieft. ‘k Heb het aan de beste vrienden en nabije familie verteld in het vertrouwen dat de tam-tam de rest zou doen.

Dat brengt me bij het verschil tussen Togo en Nederland. En ik denk dat ik ook daarmee meer ben beinvoed deze zwangerschap dan de eerste keer bij Gaby.

In Togo bazuin je een zwangerschap niet overal rond. In tegendeel, je ‘verstopt’ je buik zo lang mogelijk. Geen strakke truitjes om maar zoveel mogelijk te pronken met je mooie buik, maar wijde jurken (wat met het warme weer zoiezo aangenamer is). Ik voelde me niet lekker bij het idee dat mensen naar mijn buik begonnen te kijken, zich afvragend of ik teveel ging eten of zwanger was. Dus tijdens de personeelsvergadering toch de mededeling gedaan. Natuurlijk is iedereen dan blij. De vrouwen feliciteerden me achteraf met de opmerking: ‘Good job’ (Goed bezig). Vond dat wel komisch. Vervolgens wordt er niet meer echt over gesproken. Behalve mijn buurvrouw uit Ivoorkust, die wilde weten of ik misselijk was, wanneer ik precies ben uitgerekend, enz. Zij vertelde me dat ze in Ivoorkust veel meer open zijn over zwangerschap dan in Togo. 't is dus geen Afrikaanse gewoonte, maar wel Togolees.

Waarom dan die stiekemigheid? Waarschijnlijk zit de achtergrond hiervan in de voodoo-religie die hier heel sterk is, nog steeds. Deel van voodoo is achterdocht en jaloezie. Mensen gunnen elkaars voorspoed niet. Heb jij dus iets goeds, dan loop je meer kans dat iemand je die zegen niet gunt en naar de medicijnman gaat om een vloek over je uit te spreken. En dit gebeurt nog steeds! Dus goed nieuws deel je niet als je verstandig bent, want je vraagt om problemen. Zwangerschap is over het algemeen een positief iets en om je baby te beschermen hou je het zolang mogelijk verborgen. En door er zo min mogelijk over te praten met anderen vestig je de aandacht er ook niet op! Waar het hart vol van is, hou je hier je mond zoveel mogelijk op slot. Die vreugde hou je achter de deuren van je huis. 

Een Nederlandse vriendin die ook met een Togolees is getrouwd is pas bevallen van een prachtige zoon. De vader kon niet bij de bevalling aanwezig zijn, ze deed het helemaal alleen in het ziekenhuis! Voor Togolezen niet bijzonder, maar voor Nederlanders ben je toch wel een hele sterke vrouw als je dat alleen doet! Ik ben erg blij met de flexibiliteit van mijn man die tegen zijn eigen cultuur in gaat en me graag bijstaat tijdens de bevalling :-). Integreren in een cultuur is makkelijker gezegd dan gedaan!